Badania materiałów opakowaniowych kosmetyków i badania zgodności

Wraz z szybką poprawą standardów życia ludzi, chiński przemysł kosmetyczny kwitnie. Obecnie grupa „składników” stale się poszerza, składniki kosmetyków stają się coraz bardziej przejrzyste, a ich bezpieczeństwo stało się w centrum uwagi konsumentów. Oprócz bezpieczeństwa samych składników kosmetyków, z jakością kosmetyków ściśle powiązane są materiały opakowaniowe. Chociaż opakowania kosmetyków pełnią rolę dekoracyjną, ich ważniejszym celem jest ochrona kosmetyków przed zagrożeniami fizycznymi, chemicznymi, mikrobiologicznymi i innymi. Wybierz odpowiednie opakowanie Jakość kosmetyków można zagwarantować. Jednak bezpieczeństwo samego materiału opakowaniowego i jego kompatybilność z kosmetykami również powinno przejść próbę. Obecnie istnieje niewiele norm testowania i odpowiednich przepisów dotyczących materiałów opakowaniowych w branży kosmetycznej. W przypadku wykrywania substancji toksycznych i szkodliwych w materiałach opakowaniowych kosmetyków należy przede wszystkim odwoływać się do odpowiednich przepisów z zakresu żywności i medycyny. Na podstawie podsumowania klasyfikacji powszechnie stosowanych materiałów opakowaniowych do kosmetyków w artykule dokonano analizy ewentualnych niebezpiecznych składników materiałów opakowaniowych oraz badań kompatybilności materiałów opakowaniowych w kontakcie z kosmetykami, co dostarcza pewnych wskazówek dotyczących doboru i bezpieczeństwa badanie materiałów opakowaniowych kosmetyków. odnieść się do. Obecnie w dziedzinie opakowań kosmetycznych i ich badania bada się głównie niektóre metale ciężkie oraz toksyczne i szkodliwe dodatki. W badaniach zgodności materiałów opakowaniowych i kosmetyków uwzględnia się przede wszystkim migrację substancji toksycznych i szkodliwych do zawartości kosmetyków.

1. Rodzaje powszechnie stosowanych materiałów opakowaniowych do kosmetyków

Obecnie powszechnie stosowanymi materiałami opakowaniowymi na kosmetyki są szkło, plastik, metal, ceramika i tak dalej. Wybór opakowania kosmetyków determinuje w pewnym stopniu jego rynek i klasę. Szklane materiały opakowaniowe są w dalszym ciągu najlepszym wyborem dla kosmetyków z najwyższej półki ze względu na swój olśniewający wygląd. Plastikowe materiały opakowaniowe z roku na rok zwiększają swój udział w rynku materiałów opakowaniowych ze względu na ich solidne i trwałe właściwości. Szczelność stosowana jest głównie w przypadku sprayów. Materiały ceramiczne, jako nowy rodzaj materiału opakowaniowego, stopniowo wkraczają na rynek materiałów opakowaniowych do kosmetyków ze względu na wysokie bezpieczeństwo i właściwości dekoracyjne.

1.1Szkłos

Materiały szklane należą do klasy amorficznych, nieorganicznych materiałów niemetalicznych, które charakteryzują się dużą obojętnością chemiczną, niełatwo wchodzą w reakcję ze składnikami kosmetyków i charakteryzują się wysokim bezpieczeństwem. Jednocześnie mają wysokie właściwości barierowe i nie są łatwe do penetracji. Ponadto większość materiałów szklanych jest przezroczysta i piękna wizualnie, a także są one niemal zmonopolizowane w dziedzinie wysokiej klasy kosmetyków i perfum. Rodzaje szkła powszechnie stosowane w opakowaniach kosmetyków to szkło sodowo-wapniowo-krzemianowe i szkło borokrzemowe. Zwykle kształt i konstrukcja tego rodzaju materiału opakowaniowego są stosunkowo proste. Aby nadać mu kolor, można dodać inne materiały, aby nadać mu inny kolor, na przykład Cr2O3 i Fe2O3, aby nadać szkłu szmaragdowozielony kolor, dodać Cu2O, aby nadać mu kolor czerwony, i dodać CdO, aby uzyskać szmaragdowozielony kolor . Jasnożółty itp. Ze względu na stosunkowo prosty skład szklanych materiałów opakowaniowych i brak nadmiernych dodatków, w wykrywaniu substancji szkodliwych w szklanych materiałach opakowaniowych przeprowadza się zwykle wyłącznie wykrywanie metali ciężkich. Nie ustalono jednak odpowiednich norm dotyczących wykrywania metali ciężkich w szklanych materiałach opakowaniowych do kosmetyków, ale ołów, kadm, arsen, antymon itp. są ograniczone w normach dotyczących szklanych materiałów opakowaniowych do wyrobów farmaceutycznych, co stanowi punkt odniesienia dla wykrywania materiałów opakowaniowych kosmetyków. Ogólnie rzecz biorąc, szklane materiały opakowaniowe są stosunkowo bezpieczne, jednak ich zastosowanie wiąże się z pewnymi problemami, takimi jak duże zużycie energii w procesie produkcyjnym i wysokie koszty transportu. Dodatkowo z punktu widzenia samego szklanego materiału opakowaniowego jest on bardzo wrażliwy na niską temperaturę. Kiedy kosmetyk jest transportowany z obszaru o wysokiej temperaturze do obszaru o niskiej temperaturze, szklany materiał opakowaniowy jest podatny na pęknięcia wskutek zamarzania i inne problemy.

1.2Plastikowy

Jako kolejny powszechnie stosowany materiał opakowaniowy do kosmetyków, tworzywo sztuczne charakteryzuje się odpornością chemiczną, lekkością, wytrzymałością i łatwością barwienia. W porównaniu ze szklanymi materiałami opakowaniowymi, projekty plastikowych materiałów opakowaniowych są bardziej zróżnicowane, a różne style można projektować zgodnie z różnymi scenariuszami zastosowań. Tworzywa sztuczne stosowane na rynku jako materiały opakowaniowe kosmetyków to głównie polietylen (PE), polipropylen (PP), politereftalan etylenu (PET), polimer styrenowo-akrylonitrylowy (AS), poliparafenylen. Dikarboksylan glikolu etylenowego-1,4-cykloheksanodimetanol (PETG), akryl , terpolimer akrylonitryl-butadien[1]styren (ABS) itp., wśród których PE, PP, PET, AS, PETG mogą mieć bezpośredni kontakt z zawartością kosmetyków. Akryl znany jako pleksi ma wysoką przepuszczalność i piękny wygląd, ale nie może bezpośrednio stykać się z zawartością. Musi być wyposażona w wkładkę blokującą ją i należy zachować ostrożność, aby podczas napełniania zawartość nie dostała się pomiędzy wkładkę a akrylową butelkę. Występuje pękanie. ABS jest tworzywem konstrukcyjnym i nie można go bezpośrednio kontaktować z kosmetykami.

Choć opakowania z tworzyw sztucznych znalazły szerokie zastosowanie, w celu poprawy plastyczności i trwałości tworzyw sztucznych w trakcie przetwarzania, zwykle stosuje się pewne dodatki, które nie są przyjazne dla zdrowia człowieka, takie jak plastyfikatory, przeciwutleniacze, stabilizatory itp. Chociaż istnieją pewne względy dla bezpieczeństwa kosmetycznych materiałów opakowaniowych z tworzyw sztucznych w kraju i za granicą nie zaproponowano wyraźnie odpowiednich metod i metod oceny. Przepisy Unii Europejskiej i amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA) również rzadko obejmują kontrolę materiałów opakowaniowych kosmetyków. standard. Dlatego do wykrywania substancji toksycznych i szkodliwych w materiałach opakowaniowych kosmetyków możemy uczyć się z odpowiednich przepisów z zakresu żywności i medycyny. Powszechnie stosowane plastyfikatory ftalanowe są podatne na migrację w kosmetykach o dużej zawartości oleju lub dużej zawartości rozpuszczalników i mają toksyczność dla wątroby, toksyczności dla nerek, rakotwórczości, teratogenności i toksyczności dla reprodukcji. mój kraj wyraźnie określił migrację takich plastyfikatorów w sektorze żywności. Zgodnie z GB30604.30-2016 „Oznaczanie ftalanów w materiałach i produktach mających kontakt z żywnością oraz oznaczanie migracji” Migracja mrówczanu diallilu powinna być niższa niż 0,01 mg/kg, a migracja innych plastyfikatorów kwasu ftalowego powinna być mniejsza niż 0,1 mg /kg Butylowany hydroksyanizol jest substancją rakotwórczą klasy 2B ogłoszoną przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem Światowej Organizacji Zdrowia jako przeciwutleniacz w przetwarzaniu powszechnie stosowanych tworzyw sztucznych. Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła, że ​​jej dzienny limit spożycia wynosi 500 μg/kg. mój kraj stanowi w GB31604.30-2016, że migracja hydroksyanizolu tert-butylu w opakowaniach z tworzyw sztucznych powinna wynosić mniej niż 30 mg/kg. Ponadto UE ma również odpowiednie wymagania dotyczące migracji środka blokującego światło, benzofenonu (BP), która powinna być niższa niż 0,6 mg/kg, a migracja przeciwutleniaczy hydroksytoluenowych (BHT) powinna być niższa niż 3 mg/kg. Oprócz wyżej wymienionych dodatków stosowanych przy produkcji materiałów opakowaniowych z tworzyw sztucznych, które mogą powodować zagrożenie bezpieczeństwa w kontakcie z kosmetykami, zagrożenie mogą powodować również niektóre resztkowe monomery, oligomery i rozpuszczalniki, takie jak kwas tereftalowy, styren, chlor Etylen , żywica epoksydowa, oligomer tereftalowy, aceton, benzen, toluen, etylobenzen itp. UE stanowi, że maksymalna ilość migracji kwasu tereftalowego, kwasu izoftalowego i ich pochodnych powinna być ograniczona do 5 ~ 7,5 mg/kg, a mój kraj również wydał takie same regulacje. W przypadku pozostałości rozpuszczalników stan jasno określił w zakresie farmaceutycznych materiałów opakowaniowych, tj. całkowita ilość pozostałości rozpuszczalników nie może przekraczać 5,0 mg/m2 i nie można wykrywać ani benzenu, ani rozpuszczalników na bazie benzenu.

1.3 Metal

Obecnie materiałami opakowaniowymi z metalu są głównie aluminium i żelazo, a pojemników z czystego metalu jest coraz mniej. Metalowe materiały opakowaniowe zajmują prawie całą dziedzinę kosmetyków w sprayu ze względu na zalety dobrego uszczelnienia, dobrych właściwości barierowych, odporności na wysoką temperaturę, łatwego recyklingu, utrzymywania ciśnienia i możliwości dodawania wzmacniaczy. Dodatek boostera może sprawić, że rozpylone kosmetyki będą bardziej rozpylone, poprawią wchłanianie i zapewnią uczucie chłodu, dając uczucie ukojenia i rewitalizacji skóry, czego nie zapewniają inne materiały opakowaniowe. W porównaniu z plastikowymi materiałami opakowaniowymi, metalowe materiały opakowaniowe stwarzają mniej zagrożeń dla bezpieczeństwa i są stosunkowo bezpieczne, ale może również wystąpić szkodliwe rozpuszczanie metali i korozja kosmetyków i materiałów metalowych.

1.4 Ceramika

Ceramika narodziła się i rozwinęła w moim kraju, jest znana za granicą i ma wielką wartość ozdobną. Podobnie jak szkło należą do materiałów nieorganicznych i niemetalicznych. Mają dobrą stabilność chemiczną, są odporne na różne substancje chemiczne i mają dobrą twardość i twardość. Odporność na ciepło, niełatwa do złamania w ekstremalnie niskich temperaturach i upałach, to bardzo potencjalny materiał opakowaniowy do kosmetyków. Sam ceramiczny materiał opakowaniowy jest niezwykle bezpieczny, jednak występują też pewne czynniki niebezpieczne, jak np. ołów, który może zostać wprowadzony podczas spiekania w celu obniżenia temperatury spiekania oraz pigmenty metaliczne odporne na spiekanie w wysokiej temperaturze, w celu poprawy estetyki glazury ceramicznej, takiej jak siarczek kadmu, tlenek ołowiu, tlenek chromu, azotan manganu itp. W pewnych warunkach metale ciężkie zawarte w tych pigmentach mogą migrować do zawartości kosmetyków, dlatego wykrycie rozpuszczania metali ciężkich w ceramicznych materiałach opakowaniowych nie jest możliwe być ignorowane.

2. Testowanie kompatybilności materiałów opakowaniowych

Kompatybilność oznacza, że ​​„interakcja systemu pakowania z zawartością jest niewystarczająca, aby spowodować niedopuszczalne zmiany w zawartości lub opakowaniu”. Testowanie zgodności to skuteczny sposób na zapewnienie jakości i bezpieczeństwa kosmetyków. Nie chodzi tylko o bezpieczeństwo konsumentów, ale także o reputację i perspektywy rozwoju firmy. Jako ważny proces w rozwoju kosmetyków, należy go ściśle kontrolować. Chociaż testowanie nie pozwala uniknąć wszystkich problemów związanych z bezpieczeństwem, niepowodzenie testu może prowadzić do różnych problemów związanych z bezpieczeństwem. W przypadku badań i rozwoju kosmetyków nie można pominąć testów kompatybilności materiałów opakowaniowych. Testowanie kompatybilności materiałów opakowaniowych można podzielić na dwa kierunki: badanie kompatybilności materiałów opakowaniowych i zawartości oraz wtórne przetwarzanie materiałów opakowaniowych i badanie kompatybilności zawartości.

2.1Testowanie kompatybilności materiałów i zawartości opakowań

Testowanie zgodności materiałów i zawartości opakowań obejmuje głównie kompatybilność fizyczną, kompatybilność chemiczną i biokompatybilność. Wśród nich test zgodności fizycznej jest stosunkowo prosty. Bada głównie, czy zawartość i powiązane materiały opakowaniowe ulegną zmianom fizycznym podczas przechowywania w warunkach wysokiej, niskiej i normalnej temperatury, takim jak adsorpcja, infiltracja, opady atmosferyczne, pęknięcia i inne nietypowe zjawiska. Chociaż materiały opakowaniowe, takie jak ceramika i tworzywa sztuczne, zwykle charakteryzują się dobrą tolerancją i stabilnością, istnieje wiele zjawisk, takich jak adsorpcja i infiltracja. Dlatego konieczne jest zbadanie fizycznej zgodności materiałów i zawartości opakowań. Zgodność chemiczna bada głównie, czy zawartość i powiązane materiały opakowaniowe ulegną zmianom chemicznym podczas przechowywania w warunkach wysokiej, niskiej i normalnej temperatury, np. czy w zawartości nie występują nietypowe zjawiska, takie jak odbarwienie, zapach, zmiany pH i rozwarstwienie. W przypadku badań biokompatybilności chodzi głównie o migrację substancji szkodliwych z materiałów opakowaniowych do ich zawartości. Z analizy mechanizmu wynika, że ​​migracja tych toksycznych i szkodliwych substancji wynika z jednej strony z istnienia gradientu stężeń, to znaczy, że na styku materiału opakowaniowego i zawartości kosmetyku występuje duży gradient stężeń; Oddziałuje z materiałem opakowaniowym, a nawet przedostaje się do materiału opakowaniowego i powoduje rozpuszczenie szkodliwych substancji. Dlatego też w przypadku długotrwałego kontaktu materiałów opakowaniowych z kosmetykami istnieje ryzyko migracji substancji toksycznych i szkodliwych zawartych w materiałach opakowaniowych. W celu uregulowania dotyczącego metali ciężkich w materiałach opakowaniowych norma GB9685-2016 dotycząca stosowania materiałów i dodatków do kontaktu z żywnością dla produktów określa metale ciężkie ołów (1 mg/kg), antymon (0,05 mg/kg), cynk (20 mg/kg) i arsen ( 1 mg/kg). kg), wykrywanie materiałów opakowaniowych kosmetyków może odnosić się do przepisów obowiązujących w dziedzinie żywności. Do wykrywania metali ciężkich zwykle wykorzystuje się atomową spektrometrię absorpcyjną, spektrometrię mas z plazmą indukcyjnie sprzężoną, atomową spektrometrię fluorescencji i tak dalej. Zwykle te plastyfikatory, przeciwutleniacze i inne dodatki mają niskie stężenia, a wykrywalność musi osiągnąć bardzo niską granicę wykrywalności lub oznaczalności (µg/l lub mg/l). Kontynuuj itp. Jednak nie wszystkie substancje wymywające będą miały poważny wpływ na kosmetyki. Jeśli ilość substancji wymywających jest zgodna z odpowiednimi przepisami krajowymi i odpowiednimi normami badawczymi oraz jest nieszkodliwa dla użytkowników, substancje te są w normalnym stopniu kompatybilne.

2.2 Wtórne przetwarzanie materiałów opakowaniowych i badanie zgodności zawartości

Test zgodności wtórnego przetwarzania materiałów opakowaniowych i zawartości zwykle odnosi się do zgodności procesu barwienia i drukowania materiałów opakowaniowych z zawartością. Proces barwienia materiałów opakowaniowych obejmuje głównie anodowane aluminium, galwanizację, natryskiwanie, ciągnienie złota i srebra, wtórne utlenianie, kolor formowania wtryskowego itp. Proces drukowania materiałów opakowaniowych obejmuje głównie sitodruk, tłoczenie na gorąco, druk wodny, termotransferowy druk, druk offsetowy itp. Ten rodzaj testu zgodności zwykle polega na rozsmarowaniu zawartości na powierzchni materiału opakowaniowego, a następnie umieszczeniu próbki w warunkach wysokiej, niskiej i normalnej temperatury w celu uzyskania zgodności długoterminowej lub krótkotrwałej eksperymenty. Wskaźniki testowe dotyczą głównie tego, czy wygląd materiału opakowaniowego jest pęknięty, zdeformowany, wyblakły itp. Ponadto, ponieważ w tuszu znajdują się substancje szkodliwe dla zdrowia ludzkiego, atrament przedostaje się do wewnętrznej zawartości materiału opakowaniowego podczas przetwarzanie wtórne. Należy również zbadać migrację w materiale.

3. Podsumowanie i perspektywy

Artykuł ten zapewnia pomoc w wyborze materiałów opakowaniowych, podsumowując powszechnie stosowane materiały opakowaniowe do kosmetyków i możliwe czynniki niebezpieczne. Ponadto zawiera pewne odniesienia do stosowania materiałów opakowaniowych, podsumowując badania zgodności kosmetyków i materiałów opakowaniowych. Jednakże obecnie istnieje niewiele odpowiednich przepisów dotyczących opakowań kosmetycznych, dopiero aktualne „Specyfikacje techniczne bezpieczeństwa kosmetyków” (wydanie 2015) stanowią, że „materiały opakowaniowe mające bezpośredni kontakt z kosmetykami powinny być bezpieczne, nie mogą wchodzić w reakcje chemiczne z kosmetykami i nie migrują ani nie są uwalniane do organizmu ludzkiego. Substancje niebezpieczne i toksyczne”. Niezależnie od tego, czy chodzi o wykrycie szkodliwych substancji w samym opakowaniu, czy o badanie kompatybilności, konieczne jest zadbanie o bezpieczeństwo kosmetyków. Jednakże, aby zapewnić bezpieczeństwo opakowań kosmetyków, oprócz konieczności wzmocnienia nadzoru ze strony odpowiednich służb krajowych, firmy kosmetyczne powinny również opracować odpowiednie standardy w celu ich testowania, producenci materiałów opakowaniowych powinni ściśle kontrolować stosowanie toksycznych i szkodliwych dodatków w proces produkcji materiałów opakowaniowych. Uważa się, że dzięki ciągłym badaniom nad kosmetycznymi materiałami opakowaniowymi prowadzonymi przez państwo i odpowiednie departamenty poziom testów bezpieczeństwa i testów kompatybilności kosmetycznych materiałów opakowaniowych będzie w dalszym ciągu poprawiany, a bezpieczeństwo konsumentów stosujących makijaż będzie w dalszym ciągu gwarantowane.